Ken je de term olifantenpaadjes? Dat zijn van die ingesleten weggetjes naast het “gewone” pad. Die paadjes ontstaan omdat mensen het liefste de kortste route nemen. Olifanten schijnen ook altijd de kortste route te nemen ongeacht de obstakels die ze tegenkomen, vandaar de naam. Dus het zijn van die paadjes die langzaamaan ontstaan omdat je deze route steeds vaker gebruikt. Zo ontstaat er een ingesleten pad.
In onze hersenen lopen ook paden. De neurale paden. Bij een sterk ingesleten pad ontstaat er een gewoonte. Vaak erg handig want denk bijvoorbeeld maar eens terug hoe je eerste rijles was en hoe vanzelfsprekend je nu autorijdt. Het automatisme van de handelingen die je doet, ook bijvoorbeeld bij het fietsen, zijn activiteiten die je niet verleerd ook al heb je het jaren niet gedaan. Een neurologisch circuit is erg prettig voor gewoontes die dienend zijn. Het is de kortste route, efficiënt en neemt weinig energie.
Ben jij je bewust van jouw sterk ingesleten paden, de patronen, de denkbeelden over jezelf, de ander of de wereld? Van sommige gewoontes, gedachtes of gevoelens ben jij je wel bewust ook als deze niet dienend zijn maar toch kan je er niet mee stoppen, herkenbaar? Dit kunnen verslavingen zijn maar ook gedachtes over jezelf dat je niets waard bent, niet slim genoeg, niet handig en niet liefdevol en ga zo maar door.
Als je niet wilt blijven hangen in oude niet werkende patronen en een gedragsverandering tot stand wilt brengen, heb je “olifantenpaadjes” nodig. Dus paadjes van nieuw gedrag die ‘oude gewoonten’ in de hersenen vervangen. Die olifantenpaadjes moeten regelmatig gelopen worden om in te slijten zodat ze uiteindelijk het hoofdpad vervangen. Hersenen kunnen zich dus aanpassen aan veranderingen mits ze daarin geholpen worden door “nieuw” gedrag.
Nieuw gedrag lijkt vaak nog het meest op een pad dat je zelf nog moet hakken in het tropisch oerwoud. Dat zijn de eerste moeilijke stappen. Er is nog niets, je moet de weg zelf zoeken. Dat gaat met vallen en opstaan, met kronkels en verbeteringen, want je weet niet in één keer hoe het terrein eruitziet. Dat moet je gaandeweg ontdekken.
Heb je eenmaal een weggetje gemaakt, dan is het nog maar een smal bospaadje. Je moet dat paadje vaak gaan betreden, anders groeit het weer dicht. Vooral de eerste tijd moet je dus je hoofd erbij houden, want als je niet oplet ga je automatisch de bekende oude route in. Je moet de weg zoeken en ontdekken hoe het terrein eruitziet. Maar als je heel vaak over het nieuwe paadje gaat, wordt het paadje breder en breder. En steeds sneller en gemakkelijker te bewandelen. Uiteindelijk kan het uitgroeien tot een mooie doorgaande en gemakkelijk te lopen weg. Dan is er een gewoonte ontstaan, een nieuw patroon van automatische associaties. Dan gaat het vanzelf!
Wil jij leren om nieuwe paden te gaan bewandelen? In 7 opeenvolgende 1 op 1 sessies van 90 minuten kan ik je helpen om een nieuw “olifantenpaadje” in je brein te maken. Wat kun je verwachten?
Week 1: We gaan een deel van je ballast (beperkende gevoelens en overtuigen) loslaten
Week 7: We vervolgen het (her) programmeren van levensprogramma’s.
Wil je weten of dit iets voor jou is? Plan dan nu een GRATIS inzichtsessie. Want wie je morgen bent is afhankelijk van keuzes die je vandaag maakt.